Search This Blog

Tuesday, February 28, 2012

Inspiratie, voortbordurend op de fotodetective

Ik houd van foto’s, en toen ik het voor het eerst een foto van Ruud van Empel zag, vond ik ‘m helemaal geweldig. De 'collage' van het donkere jongetje dat met zijn hoofd boven water uitsteekt. Heerlijk scherp beeld, diepe kleuren, en volgens mij heeeel veeeel werk. Dat mijn dochter het een ‘unicef’ foto noemt doet daar niets aan af.
 Een tijdje later kwam ik in archief een beeld tegen dat bij mij hetzelfde gevoel opriep als die foto van Van Empel. Eenzelfde soort blik in de ogen, het groen.
Ik associeerde dit beeld in ieder geval meteen met de Van Empel foto's.

En nog later zag ik dat in de serie van Van Empel ook zo’n soort beeld zit. Een donker meisje staat midden in het beeld voor groen en houdt een tasje vast.

Toeval? Zitten al deze archetypen gewoon in onze hersenen opgeslagen? Roodkapje in het bos, of Hans en Grietje in het bos?  Inwisselbaar voor willekeurig welk ander kind alleen in het donkere boze bos, dat grote mensenwereld heet. En dan overgezet naar een andere cultuur en uitgevoerd in fotografie?
Of was dit oude beeld in combinatie met andere dingen soms de inspiratiebron voor één van de beelden of de aanleiding voor de hele serie? Ik heb geen idee. Maar ik ben benieuwd of dit ook in het boekje ‘de fotodetective’ staat. En ik moet misschien eens op zoek gaan naar het verhaal achter de ‘Van Empel’ foto’s. Later.


Intussen vond ik een link naar zijn eigen site, en die van het Groninger Museum. Dat zijn de links die hier in de tekst staan. Dus als jij meer wilt lezen en zien over hem, kun je daar terecht.
Zo kwam ik er ook achter dat ik voor de tentoonstelling (weer eens) te laat ben.. jammer. Misschien de catalogus bestellen?

HANS AARSMAN BIJ DWDD

DWDD, ik kijk er eigenlijk nooit naar. Maar een tijdje terug zag ik toevallig een item dat mij interesseerde en ik bleef kijken. De gast/deskundige was Hans Aarsman, auteur van het boek ‘de fotodetective’ en ik vond dat hij een prettige heldere kijk had op de beelden die hij besprak.
Hij begon met de winnaar worldpressphoto 2012: het beeld van een in boerka en handschoenen gehulde vrouw die een man met naakt bovenlijf vasthoudt, een Maria/Jezus-achtige beeldcitaat. Een beeld dat past in onze christelijke beeldcultuur, à la de oude meesters. Herkenbaar, makkelijk te begrijpen, lijkt het. Een mooi verstild beeld. Daar vallen mensen op, beelden die ‘bekend’ zijn. De eeuwige archetypen opnieuw in beeld gebracht. Tja, ik vind dat wel een leuk thema, maar de valkuil is inderdaad dat je in ‘cliché-beelden’ vervalt.

Hij hield de manier van fotobespreken aan van beschrijven-analyseren-interpreteren-waarderen  (zie ook: Over foto’s gesproken Brondergs & Ophof / Criticizing photographs, an introduction to understanding images by Terry Barret.)

Hij liet zien dat de foto donkerder gemaakt was, om zo het klassieke schilder (lichtval)effect te bereiken, dat nu in de fotografie trend is. Tja, ik houd wel van die manier van fotograferen en zulke beelden. De meeste mensen houden m.i. nou eenmaal ook niet van beeld dat ‘wringt’ of dat een ongemakkelijk gevoel geeft. Wat moet je doen met al die beelden die je ziet van wat er gebeurt in de wereld, maar waar jij niets aan kunt veranderen. Liever een makkelijk ‘leesbaar’ beeld zien dat past in onze beeldcultuur, en dat zich als ‘kunst’ manifesteert en je niet dwingt om je met de wereld achter dat beeld bezig te houden.

En als je de welbekende worldpressfoto van het meisje met de grote (post-traumatische stress-) ogen en omslagdoek naast het ‘girl with pearl earring’ van Vermeer ziet staan, lijkt het inderdaad een beetje flauw. Voor de hand liggend. Weinig vernieuwend. En voor nieuwsfoto’s is het misschien inderdaad ‘not the way’. Je creëert een ‘mooi’ beeld en daarmee creëer je afstand van de situatie. Voor jezelf en de beschouwer. Niemand heeft het meer over het achterliggende drama.

Het voorbeeld wat hij daarna liet zien vond ik een geweldige nieuwsfoto: de hand van de geitenboer (van een boerderij die geruimd gaat worden) aan de uier van een duidelijk zieke geit waarmee hij gewoon rechtsstreeks melk spuit in zijn bakje koffie. Met handschoenen aan (volgens mij), dat dan weer wel...  Of ‘ie het ook opdrinkt vraag ik me af, maar het is wel een foto die een statement maakt, en ik daar houd ook van. Het hoeft voor mij niet altijd ‘mooi’ te zijn. Laat een foto maar ’wringen’. Maar veel mensen begrijpen niet waarom je die ‘lelijke’ foto wilt maken.

Het is net als met dessins, mensen houden blijkbaar nu eenmaal van historische verwijzingen, citaten zo je wilt. En moeten vaak wennen aan wat nieuws.

Als ik naar de worldpressfoto kijk, krijg ik het gevoel dat ‘ie geënsceneerd is. Waarom ik dat denk? Ik weet het niet. Waarom pakt ze deze man beet? Voor mij voelt juist dat element, waar ik niemand over heb gehoord, op de een of andere manier onlogisch aan. Net als in een film, waarin in het begin iets gebeurt dat gewoon absoluut niet ‘klopt’ en daar is dan zo’n hele film op gebaseerd. Leeft de man nog? Geen idee.

De arm van degene in de boerka, mij geeft het de indruk een mannen­arm te zijn: dikke armen, grote handen met handschoenen (dat schijnt bij de echte boerkadracht te horen) maarbovendien lijkt het alsof de arm om de een of andere reden helemaal geretoucheerd is; de haargroei lijkt weg gestempeld of zo, als ik de foto uitvergroot lijkt het ook of er ‘gestempeld’ is, maar ja ik kan me vergissen.
Het tasje om de arm van de vrouw(?) vind ik dan weer wel verklaarbaar: ik zou mijn tas ook niet wegzetten daar. Of is het element ingebracht om te benadrukken dat het om een vrouw gaat? Het deed me erg denken aan wat ik in Egypte heb gezien. Een vrouw die op haar werk komt op de bank, had ook haar tas zo om haar arm. En zette hem óp haar bureau in plaats van eronder.

Al met al vond ik het een interessante bespreking en het boekje ‘de fotodetective’ staat inmiddels op mijn verlanglijstje.

Ik kwam op internet intussen nog een worldpressfoto tegen uit 1990 die ook een ‘oude meesters’ effect had.

HIPSTAMATIC TIPS

Gratis alternatief voor Hipsta
Leuk en gratis alternatief voor hipstamatic Leme Cam. 

Grote beeldzoeker
2x kort op het scherm tikken van de hipsta ‘zoeker’ en je beeldzoeker wordt groot en zo kan je makkelijker zien wat je fotografeert, nog een keer op de zoeker tikken is afdrukken.
Of met je vingers zoomen op de beeldzoeker kan dus ook (bedankt voor de tip Albert).

Belichting beïnvloeden
Houd je hand eens een beetje boven de lens van je iphone als je de belichting wilt beinvloeden van je hipsta app. Je kunt het ook proberen met een stukje papier. En houd bijv. het licht tegen dat schuin in je lens valt om de belichting te beinvloeden. Je ziet het beeld veranderen in je scherm.

Je kan natuurlijk ook voor leuke effecten even je lens boven damp houden (als je durft :) of er op ademen om een waasje te creeëren.

Oeps
Is je hipsta set per ongeluk terug gesprongen van de kodot grizzled naar een andere set dan je bedoeld had? En zit je nu met een beeld dat niet in je serie past? Of wil je een compleet andere foto in je kodot grizzled serie hebben? Geen nood.
Zet je camera terug zoals je ‘m wilt hebben, met kodot film en maak een foto in een veeel te donkere ruimte. Je krijgt nu een ‘mislukte’ foto. Helemaal zwart, maar wel met het soort kader dat je wilt hebben. Die foto ga je inlezen in photoshop je kunt ‘m gebruiken als masker om je ‘verkeerde’ foto in te plakken, gebruik als estra laag om al in de goede richting te komen qua kleur, gewoon een andere hipstamatic foto met dezelfde kleurgloed en een vaag onderwerp (Laag2 in het ps-layermenu hieronder), hier en daar wat kleur correctie et voilá, je serie is weer compleet.






Monday, February 20, 2012

Hooked on Hipstamatic!










As an enthousiastic photographer I’m always looking around for fun lenses for my camera, accessories for photography etc. But búying a digital app for photography for my iphone, was a bit too much for me. I do have a camera on my iphone, don’t I?
Until last summer one of my friends showed me her Hipstamatic app. Hmm, it looked nice, and why was I being dutch and nagging about 1 or 2 euro’s for an app for myself? My husband buys games.... so why don’t ‘spoil’ myself a bit too? So in the heat of the moment I clicked ‘buy’. I’m happy ever since :)

After a few ‘loose’ tries I decided to take more photo’s with my phone. I used to take my heavy 5D + battery pack and lenses with me on my business trips; lot’s of weight and space... And my dear sweet client and business partner are making fun of me. But... you never know when it’s time for ‘the’ picture. After all -I think it was Paul Huf who said- ‘The best photo’s aren’t taken, because you don’t have a camera with you.’

For a while I wasn’t able to take a lot of pictures with my 'real' camera, it was quite a hassle. And although I had my camera with me, we were too busy catching trains or working, so I wouldn’t get out my camera to make pictures. But... my phone is always with me, with charged batteries, and although my iphone has a horrrrrible lense, lousy megapixels and no flash whatsoever, with hipstamatic I’m able to be the annoying photographer again... without missing out on the fun because I’m looking through the lense all the time. It’s quick and easy, and most shots have a nice feel.

During fashionweek the americana pack was for free, so I downloaded it (thanks for the tip Lin!). I fell in love with the box it came in. Haha it’s a digital image, silly me, no box, no nothing... but it’s still cool. It felt as if I bought my first camera all over again. I changed my cameracase right away to a nice pastel blue one and started to shoot. Bummer... sometimes the camera changed the lense back to the americana lense. I don’t like the look of that lense (at the moment). Or suddenly there was my favourite film replaced by another one... argh... it forced me to check out how the hipstamatic app really works. So I finally arranged some favourite sets or packs, and took a look at some new lenses and film. And if you would have told me a year ago that i would buy other lenses and film for my phone I would have said that you were mental :) But now I did: I bought the lucifer lense with some black and white films that belonged to the pack... yes i’m hooked on hipstamatic.

My favourites at the moment are the John S lense or the Lucifer lense with kodot film, btw I like the dreamypop flash, but not for everything. And yes I’ve changed back to my simpel black case.
Maybe in a while I can go create designs for hipstamatic cases?

I would like to have the possibility to play a bit with the exposure times, but i already have a little trick for that. I’ll share it with you later.

I’ll try and send my hipstaphoto’s to a photo-contest: it will be different and the old guys probabely will be shocked :) but I like it.

UPDATE
and.. yesterday the 5th I won the first price with this serie :)